(* _*) Golden Wedding Anniversary Cake (* _*)

นกมีโอกาสได้ทำเค้กครบรอบแต่งงงาน 50 ปี เค้กที่นกทำคนสั่งเค้กอยากให้เป็นเนื้อสปันจ์เค้ก สอดไส้บัตเตอร์ครีม และแจม ตกแต่งด้วยตัวเค้กด้วยฟองดอง ตัวเค้กเป็นทรงสีเหลี่ยม ส่วนเรื่องตกแต่งหน้าเค้กนั้นไม่ได้บอกว่าต้องการแบบไหน คนสั่งทำบอกเพียงแต่บอกอยากให้ดูเรียบ ๆ ก็พอ เพราะคู่รักเจ้าของเค้กเป็นคนเรียบ ๆ  นกเลยจัดทำเป็นดอกกุหลาบ ซึ่งเป็นดอกไม้แห่งความรัก ติดโบว์สีทอง คิดว่าหน้าจะเป็นอะไรที่เข้ากับงานได้ดี

(*_*)เค้กการกุศล(*_*)

ที่หมู่บ้านจะมีการจัดฟุตบอลการกุศลขึ้นที่สนามฟุตบอลหมู่บ้าน มีการออกร้านขายอาหาร เพื่อนที่ดูแลจัดการ มาขอให้ช่วยทำขนมเค้กเพื่อจะนำออกร้านขาย เงินที่ได้จะมอบให้กับการกุศล หลังจากหักค่าใช้จ่ายที่นกได้จ่ายไปทั้งหมด บวกกับค่าแรงนิดหน่อย นกตอบรับว่าจะทำเค้กให้ตอนที่ตอบไม่รู้หรอกว่าเค้าต้องการเค้กเท่าไร เพราะคุยกันผ่านๆ ไม่ได้มีรายละเอีดยมากนักเพราะถือว่าช่วยๆ กัน เมื่อวานนี้เจอะกับเพื่อนอีกครั้ง มีเวลาได้คุยกันเยอะหน่อย มีโอกาสถามไถ่ว่าจะเอาเมื่อไรอย่างไร เพื่อนตอนมาให้ตกใจเล่นๆ ว่าต้องการเค้ก 5 ก้อน ส่วนจะเป็นเค้กอะไรตามใจแล้วแต่นกจะทำให้  เพือนจะมารับเค้กที่บ้านในตอนเช้า งานจะมีขึ้นในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า งานหนักอีกแล้วเรา แต่ไม่เป็นไรเพื่อการกุศลถึงไหนถึงกัน ไม่ได้ทำกันทุกวัน นาน ๆ จะมีงานกุศลช่วยหมูบ้านสักครั้ง

<

(* _*)การถวายสังฆทาน(* _*)

บ้านนกอยู่ไกลจากวัดไทยมาก ต้องขับรถไปกลับใช้เวลาเกือบ 3 ชั่วโมง นาน ๆ ถึงจะไปทำบุญสักครั้ง ส่วนใหญ่จะไปเวลามีช่วงเวลาสำคัญ ๆ อย่างปีนี้นกได้ไปทำบุญวันเกิด อยากจะท่องบทถวายสังฆทานด้วยตัวเอง จำได้ทุกๆ ครั้งที่ไปทำบุญแม่จะเป็นคนท่องให้เราท่องตามทุกครั้งไป จะพูดไปแล้วก็น่าอายค่ะ คุยกับแม่อยากได้บทถวายสังฆทาน แม่ให้น้องสาวหาส่งมาให้ นกอยากเก็บไว้เวลาต้องการใช้จะหาอ่านท่องได้ง่าย หากพื่อน ๆ ชาวครัวกำลังหาบทถวายสังฆทานอยู่คงช่วยเพื่อนๆ ได้เยอะเลยค่ะ

ในพิธีการถวาย พึงจุดธูป 3 ดอก เทียน 2 เล่ม (ด้านซ้ายและขวาของ พระพุทธรูป หรือด้านขวาและซ้ายมือของเรา) กล่าวภาษาบาลี แล้วกราบพระก่อนว่า
“อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวังตัง อะภิวาเทมิ (กราบ)
สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมังนะมะสามิ (กราบ)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆังนะมามิ” (กราบ)
แล้วอาราธนาศีล ว่า
“มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ
ทุติยัมปิ มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ

ตะติยัมปิ มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิยาจามะ”

เสร็จแล้ว พระจะให้ศีล เราพนมมือกล่าวรับศีลจากพระ รับศีลจบแล้วตั้งนะโม...เพื่อเป็นการเคารพนบนอบต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า
“นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ” 3 จบ

กล่าวคำถวายเครื่องไทยธรรม ถ้าจำไม่ได้หรือว่าไม่ได้ พระจะบอกให้ ว่าตามที่พระบอกให้ก็ได้ ทางที่ดีควรจะกล่าวคำถวายเอง โดยกล่าวดังนี้
“อิมานิ มะยัง ภันเต ภัตตานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ โอโณชะยามะ สาธุ โน ภันเต ภิกขุ สังโฆ
อิมานิ ภัตตานิ สะปะริวารานิ ปฏิคคัณหาตุ อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ”

โดยกล่าวคำแปลต่อ โดยกล่าวว่า
“ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมถวายภัตตาหาร กับทั้งบริวารทั้งหลายเหล่านี้ แก่พระภิกษุสงฆ์ ขอพระภิกษุสงฆ์โปรดรับภัตตาหารกับทั้งบริวารทั้งหลายเหล่านี้ ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อประโยชน์และความสุข แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย สิ้นกาลนานเทอญ”

เมื่อกล่าวคำถวายเสร็จ พระจะกล่าวพร้อมกันว่า “สาธุ” แล้วเราเข้าไปประเคนเครื่องไทยธรรม ซึ่งจะนำมาวางอยู่ต่อหน้าพระสงฆ์ก่อนแล้ว เวลาประเคนถ้าประเคน 2 คน ก็จับเครื่องไทยธรรมนั้น ๆ ทั้ง 2 คน ยกให้สูงจากพื้นที่วางของ แล้วประเคนให้พระสงฆ์รับ หลัวจากนั้นพระสงฆ์จะอนุโมทนา ตอนนี้เป็นตอนที่สำคัญที่สุดในการทำบุญเพื่ออุทิศให้กับพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ครูบาอาจารย์ ท่านผู้มีพระคุณ เจ้ากรรมนายเวร ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต้องมีสมาธิมีเจตนาแน่วแน่ในการทำบุญอุทิศ ซึ่งจะทำให้ได้อานิสงส์แรง พระจะสวดเป็นภาษาบาลีว่า
“ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะนิโชติระโส ยะถา”

พอพระเริ่มกล่าวคำว่า ยะถา วะริวะหา... เราก็เริ่มกรวดน้ำทันที (ให้รินน้ำลงในที่รองรับช้า ๆ เป็นสายน้ำอย่าให้ขาดสายจะดี) พร้อมกับกล่าวคำอุทิศส่วนบุญที่เราได้ทำในครั้งนี้ไปให้กับ บิดามารดา ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา ครูบาอาจารย์ ท่านผู้มีพระคุณ เจ้ากรรมนายเวร และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่ทุกข์ก็ให้พ้นทุกข์ ที่มีสุข ก็ให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้น หรือกล่าวคำกรวดน้ำเป็นภาษาบาลีอย่างย่อก็ได้ว่า

“อิทังเม ญาติณังโหตุ สุขิตาโหตุ ญาตะโญ”

แปลว่า “ขอให้บุญนี้จงสำเร็จแก่บิดามารดา และญาติพี่น้องของข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอให้มีความสุขกายสุขใจ” ถ้าว่าไม่ได้หรือจำไม่ได้ ก็ให้กล่าวเป็นภาษาไทยอย่างเดียวก็ได้ แต่ต้องตั้งจิตอธิษฐานด้วยใจ อย่ากล่าวแต่ปากโดยใจมิได้จดจ่อกับสิ่งที่กล่าว

เมื่อพระสวดคำว่า “จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะนิโชติระโส ยะถา” ก็ให้รินน้ำลงให้หมด ขณะนี้พระยังสวดต่ออีก เป็นการสวดให้พรแก่ตัวเราแล้ว ไม่ใช่การอุทิศส่วนบุญให้ผู้อื่น/สัตว์อื่น) เราก็นั่งพนมมือทำจิตใจให้อิ่มเอิบเบิกบานรับพรจากพระ เมื่อพระสวดจบก็เป็นอันเสร็จ พิธีถวายสังฆทาน อย่างสมบูรณ์

การถวายสังฆทานอุทิศให้ผู้ล่วงลับไปแล้ว
การถวายสังฆทานเพื่ออุทิศแก่ผู้ตาย หรือผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เรียกว่า มะตะกะภัต พิธีการต่าง ๆ ก็ปฏิบัติเช่นเดียวกับการถวายสังฆทานทั่วไป จะต่างกันที่การกล่าวคำถวายเล็กน้อย ให้กล่าวคำถวายดังนี้

“อิมานิ มะยัง ภันเต มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ โอโณชะยามะ สาธุโนภันเต ภิกขุสังโฆ
อิมานิ มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ปะฏิคัณหาตุ อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาทีนัญจะ ญาตะกานัง กาละกะตานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ”

แล้วกล่าวคำแปลภาษาไทยต่อ โดยกล่าวว่า
“ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมถวาย มะตะกะภัตตาหาร กับทั้งบริวารทั้งหลายเหล่านี้แก่พระภิกษุสงฆ์ ขอพระภิกษุสงฆ์โปรดรับ มะตะกะภัตตาหารกับทั้งบริวารทั้งหลายเหล่านี้ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย แก่ญาติของข้าพเจ้าทั้งหลาย มีบิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ญาติสนิทมิตรสหาย ทั้งผู้ที่มีญาติและไม่มีญาติ ที่ล่วงลับไปแล้ว สิ้นกาลนานเทอญ”

เมื่อกล่าวคำถวายเสร็จแล้ว พระจะกล่าวพร้อมกันว่า “สาธุ” แล้วเราเข้าไปประเคนของเครื่องไทยธรรมซึ่งจะนำมาวางอยู่ต่อหน้าพระสงฆ์ก่อนแล้ว เวลาประเคนถ้าประเคน 2 คน ก็จับเครื่องไทยธรรมนั้นๆ ทั้ง 2 คน ยกให้สูงจากพื้นที่วางของ แล้ว ประเคน ให้พระสงฆ์รับ หลังจากนั้นพระสงฆ์จะอนุโมทนา ตอนนี้เป็นตอนที่สำคัญที่สุดในการทำบุญเพื่ออุทิศให้กับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ต้องตั้งใจมีเจตนาแน่วแน่ในการทำบุญ อุทิศ ซึ่งจะทำให้ได้อานิสงส์แรง ถ้าตั้งใจจริง เมื่อพระเริ่มกล่าวคำว่า

“ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะนิโชติระโส ยะถา”

พอพระเริ่มกล่าวคำว่า ยะถา วะริวะหา... เราก็เริ่ม กรวดน้ำ ทันที (ให้ รินน้ำ ลงในที่รองรับช้า ๆ เป็นสายน้ำอย่าให้ขาดสายจะดี) พร้อมกับกล่าวคำอุทิศส่วนบุญที่เราได้ทำในครั้งนี้ไปให้กับ บิดามารดา ปู่ย่าตายาย ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้องผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เจ้ากรรมนายเวรทุกภพทุกชาติ รวมทั้งผู้ที่ไม่มีญาติด้วย โดยกล่าวคำกรวดน้ำเป็นภาษาไทยก็ได้ว่า


“ด้วยบุญที่ข้าพเจ้าได้กระทำในครั้งนี้ จงสำเร็จแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีบิดามารดา ปู่ย่าตายาย ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า เจ้ากรรมนายเวร รวมทั้งผู้ที่ไม่มีญาติ ที่ล่วงลับไปแล้วทุกภพทุกชาติ ด้วยเทอญ”

เมื่อพระว่าถึง จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะนิโชติระโส ยะถา พอจบคำสุดท้ายว่า ยะถา ให้รินน้ำลงให้หมด ขณะนี้พระยังสวดต่อไปอีกเป็นการให้พรแก่ตัวเรา ไม่ใช่อุทิศบุญให้แก่ผู้อื่น/สัตว์อื่น เราก็พนมมือ ทำจิตใจให้อิ่มเอิบเบิกบาน ตอนนี้เรียกว่า รับพรจากพระ เมื่อพระสวดจบ เป็นอันเสร็จพิธีถวายสังฆทานอุทิศให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว การถวายสังฆทานนี้ จะนำไปถวายที่วัดก็ได้มิใช่จะต้องไปที่วัดเสมอ พึงไปพบหัวหน้าสงฆ์หรือเจ้าอาวาส แจ้งความประสงค์ต้องการที่จะถวายสังฆทานจำนวนกี่รูป ท่านจะจัดภิกษุรูปใดก็ได้เป็นตัวแทนมารับตามจำนวนที่ต้องการถวาย หรือท่านจะเป็นผู้รับเองก็ได้

 

(* _*)เป็นปลื้มเมื่อผลงานเข้าตากรรมการ(* _*)

นกได้รับข้อความจากเพื่อนเมื่อวันศุกร์ว่าวันอาทิตย์จะมีงาน The Autumn Flower Vegetable and Produce Show และในงานเค้าจัดการจัดประกวดแข่งขันหลายๆ อย่างพอให้อ่านว่าเค้าประกวดอะไรบ้าง ก็เกิดความคิดที่จะเข้าร่วมกับเค้า พอแฟนคลับกลับจากทำงานก็ขอความคิดเห็น คริ ๆ เค้าเห็นดีแถมดูโน่นนี้ให้อีก ดีใจจริงๆ เลย หลาย ๆ อย่างที่เค้าจัดประกวดเข้าตาน่าสนใจ นกเลยส่งเข้าร่วมแข่งขันกับเค้าด้วย ดีใจสุดๆ กับสิ่งที่ส่งไปนั้นได้รับรางวัลกะเค้าด้วยดีใจสุดๆ ตอนเช้าเอาของไปให้ผู้จัดวางแล้วเราก็กลับบ้านเนื่องจากนกมีเค้กวันเกิดต้อง ทำ และงานบ้านต้องจัดการ กะว่าจะไปตอนบ่าย ๆ นี้เป็นความผิดมากๆ เพราะทำให้เราไม่ได้อยู่ร่วมตอนที่เค้าประกาศว่าใครได้รับรางวัลในตอนบ่าย เป็นความผิดที่ไม่ดูเวลาให้ดี เสียดายที่ไม่อยู่ในเหตุการณ์ แต่ก็เป็นปลื้ม คริๆ ที่ได้รางวัลแม้ว่ามันเป็นแค่กระดาษก็ตาม และทั้งหมดที่เห็นภาพคือผลงานที่เอาไปแข่งขันกับเค้า มีพริกที่ปลูกได้ที่หนึ่งประเภทผัก ภาพที่ชอบถ่ายได้ที่ 3 เป็นรูปภาพเห็ด ซอสพริกที่ทำแบบเผ็ดสุดๆ ก็ได้ที่ 3 ได้ข่าวว่ากรรมการที่ชิมเค้าก็กล้า ๆกลัว ๆ เหมือนกัน คริ ๆ เวลาชิมเค้าเอาไปทานบนขนมปัง และที่ขาดไม่ได้ก็คือขนมเค้ก (ดีใจมากๆ ที่ขนมเค้กชนะเพราะเป็นสูตรที่คิดเอง) ได้ที่ 2 แถมงานนี้ขายหมวกที่ถักได้อีก 1 ใบ ดีใจสุด ๆ ถ่ายตอนเค้าเก็บของ (แฟนคลับบอกว่าปีหน้าเอาใหม่ เพราะเค้าจัดกันทุกปี) ดูท่าแฟนคลับจะสนุกและมีความสุขกับนกด้วยที่กวาดรางวัลมาเยอะ งานนี้สาวไทยยิ้มหน้าบานไปเลย ลืมบอกไปงานนี้นกเป็นคนไทยคนเดียวที่ส่งเข้าประกวดไปสู้กับฝรั่งมั่งค่า ดีใจเอ๋ยดีใจจัง

(* _*) คริสมาสต์ กับงาน(* _*)

พอใก้ลจะถึงคริสมาสต์ นกจะมีงานทำขนมเค้ก คุ๊กกี้อยู่บ่อยๆ ไม่ว่างานได้กะตังหรืองานฟรี ปีนี้เยอะกว่าปีที่แล้วนิดหน่อย นกเข้่าครัวหมกตัวอยู่แต่ในครัวเป็นนางซิลตั้งแต่ 9 โมงเช้า กว่าจะเสร็จก็ 4 โมงเย็นนะค่ะ นกอบเค้กก่อนถึงจะทำคุ๊กกี้ต่อ เพราะเค้กต้องรอให้เย็นจริงๆ ถึงจะนำมาแต่งหน้าได้ คุ๊กกี้เย็นเร็วกว่าเลยทำที่หลัง พอเสร็จคอยให้คุ๊กกี้เย็น จากนั้นก็จัดการจัดใส่ถุงตามรายชื่อเพื่อน และก็ตามรายชื่อลูกค้าสั่ง แล้วก็มาแต่งหน้าตาจัดใส่กล่องเตรียมพร้อมส่ง ดีหน่อยที่วันนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเพราะเรามีนัดกับเพื่อนฉลองคริสมาสต์กันก่อนล่วงหน้า เพราะต่างคนต่างมีครอบครัวในวันสำคัญ นัดเจอะกันที่ร้านตอน 6 โมง ร้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไร ไม่ต้องรีบ แต่ก็ต้องไปไม่ผิดเวลา เพราะเวลาเป็นเรื่องสำคัญสำหรับคนที่นี้มาก ๆ เลย สำหรับนกไม่ค่อยมีปัญหาค่ะ เพราะนกและแฟนคลับไปพวกไปก่อนเวลาเสมอ นกเอาภาพมาลงให้เพื่อน ๆ ชาวครัวได้ชมกันค่ะ