คุณพ่อเป็นตัวของตัวเองมีความเชื่อมันในตัวเอง เป็นคน “อินดิเพนเดนท์” (Independent) ถึงแม้ว่าอายุท่านจะมากแต่ก็ชอบอยู่คนเดียว ดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี ช่วงปลายปีที่ผ่านมา ๆ เดือนธันวาคมมีเรื่องฉุกละหุกเกิดขึ้นกับคุณพ่อ ซึ่งท่านล้มในห้องนั่งเล่น ตั้งแต่ตอนกลางคืนจนถึงเช้าของอีกวัน เป็นเวลา 13 ชั่วโมงโดยไม่มีใครรู้
โชคดีที่พวกเราไปเยี่ยมท่านอยู่เป็นประจำในช่วงสาย ๆ และวันนี้ก็เหมือนกับทุก ๆ ครั้งที่ไป แต่แปลกตรงที่ปกติแล้วหน้าต่างห้องนั่งเล่น ผ้าม่านก็จะเปิดออก แต่วันนี้ไม่เป็นแบบนั้น ประตูบ้านก็ยังล๊อคยู่ไม่ได้เปิดล๊อคแต่อย่างใด พวกเรามีกุญแจสำรองสามารถไขเข้าไปได้ พบว่าท่านล้มนอนอยู่บนพื้นในห้องนั่งเล่น โชคดีที่ห้องนั่งเล่นปูพื้นด้วยพรม พี้นไม่แข็งและไม่เย็น
ตอนที่เจอะท่านพูดคุยได้ดี มีแผลที่ข้อศอกเล็กน้อย เพราะตอนล้มข้อศอกไปขูดกับโซฟา จากสายตาของเราเท่าที่เห็น เราคุยเป็นเพื่อนท่าน ส่วนคนที่บ้านแยกไปโทรติดต่อฉุกเฉิน ซึ่งทางฉุกเฉินก็ให้ความรู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับคนเจ็บ และจะรีบส่งหน่วยรถพยาบาลมาที่บ้านเร็วที่สุดไม่เกิน 45 นาที
ระหว่างที่รอรถอยู่นั้น เราก็ถามท่านว่าทำไม่ ถึงไม่กดสัญญาณฉุกเฉิน คุณพ่อก็บอกว่ากดทั้งคืน แต่ไม่มีสัญญา เรียกถึงทางบริษัทที่ดูแลเรื่องสัญญาณฉุกเฉินเลย ทำให้พวกเราไม่รู้ว่าคุณพ่อท่านล้ม
ขอบคุณภาพจาก Google
สำหรับสัญญาณฉุกเฉินนั้นเราได้ติดต่อบริษัท ทางบริษัทได้ส่งเครื่อง พวกตัวกดพกพามาให้ที่คุณพ่อ ซึ่งตอนติดตั้งก็มีการทดสอบ เป็นอย่างดีว่าสัญญาณฉุกเฉินวทำงานหากมีการกดเรียก ก็จะมีเจ้าหน้าที่ตอบรับ และแจ้งเหตุมายังญาติที่แจ้งหมายเลขเอาไว้ทำให้รู้ว่ามีเหตุเกิดขึ้นที่บ้านคุณพ่อ ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งก็ไม่น้อยเลย หลังจากที่พวกเรารออยู่ประมาณ 15 นาที หน่วยรถพยาบาลก็มาถึง ซึ่งมาเร็วมาก ๆ ในรถพยาบาลมีเจ้าหน้าที่ทั้งหมด 3 คน พอมาถึงเจ้าหน้าที่ 2 คน ก็เริ่มเข้ามาดูแลคุณพ่อ วัดความดัน วัดค่าออกซิเจน ตรวจดูสภาพร่างกาย ซึ่งท่านก็พูดคุยกับเจ้าหน้าทีตามปกติ และมีเจ้าหน้าอีกคนเข้ามาสอบถามพูดคุยซึ่งเราก็ได้แจ้งเรื่องสัญญาณฉุกเฉิน พอได้ทราบเรื่องเจ้าหน้าที่คนนั้นก็ติดต่อไปยังบริษัทที่รับผิดชอบเรื่องสัญญาณฉุกเฉินทันที
จากนั้นเจ้าหน้าที่ที่ดูแลคุณพ่อก็เข้าสอบถามรายละเอียดประวัติเกี่ยวกับคุณพ่อ และแจ้งว่าร่างกายไม่มีกระดูกส่วนไหนหัก แต่จะต้องส่งตัวคุณพ่อไปโรงพยาบาล เนื่องจากความดันต่ำ และออกซิเจนในเลือดต่ำ ต้องได้รับการดูแล ทางเจ้าหน้าที่ก็เตรียมเคลื่อนย้ายคุณพ่อไปโรงพยาบาล พวกเราก็ต้องเตรียมของใช้ของใช้ที่จำเป็นและเตรียมตัวตามคุณพ่อไปโรงพยาบาล วันนี้จึงเป็นวันที่ฉุกละหุกและน่าตกใจสำหรับพวกเราทุกคนจริง ๆ