สัตว์เลี้ยงแสนรัก

จินนี่ เป็นหมาน้อยสายพันธุ์ Toy Poodle (พูเดิลทอย) ตัวเล็กน่ารัก สีดำสนิท ขนหยิกเป็นเงา เป็นน้องหมาที่บ้านของเราเลี้ยงดู อยู่กันมาตั้งแต่ยังเป็นน้องหมาตัวน้อยๆ เป็นส่วนหนึ่งของสมาชิกในครอบครัวที่พวกเรารักมากๆ เช่นกัน เรายังจำได้เสมอ ในช่วงเวลาเช้าของทุก ๆ วัน ซึ่งเป็นเวลาที่พวกเราจะออกจากบ้านไปทำงาน หรือไปโรงเรียน จินนี่ก็จะมานั่งคอยหน้าบ้านตรงโต๊ะหินปูน พร้อมส่งทุกคนโต๊ะหินปูนเป็นที่ประจำของจินนี่  และพอทุกคนออกจากบ้านกันหมด จินนี่ก็จะกลับเข้ามานอนเล่นต่อตรงที่นอนหน้าทีวี คอยเวลาให้อาหารเช้าและพาออกไปทำธุระส่วนตัวนอกบ้าน แต่ถ้าหากจินนี่อยากทำธุระส่วนตัวจริง ๆ ที่บ้านก็มีที่ประจำจัดไว้ให้ เราสอนให้รู้จักที่ทางของตัวเองตั้งแต่ยังตัวเล็ก ๆ ทำให้จำได้ว่าที่ส่วนตัวของตัวอยู่ที่ไหน และนั้นเป็นความฉลาดและน่ารักของจินนี่ พอตกเย็นก็จะมาประจำที่เดิมคอยทุก ๆ คนกลับบ้าน ทำแบบนี้ทุกวันไม่เคยขาด

ครั้งหนึ่งในวันที่ฝนตกหนัก มีแมงป่องตัวโตเข้ามาในบ้าน ไม่รู้มาได้อย่างไรไม่มีใครเห็น มีแต่จินนี่ที่เห็นและวิ่งเข้าไปต่อสู้กับแมงป่อง น้องสาวเราตกใจมาก ๆ จินนี่จัดการแมงป่องได้สำเร็จ แต่ตัวเองก็เจ็บจาก
การถูกแมงป่องต่อย เราทุกคนในบ้านเริ่มกังวลกลัวว่าจินนี่จะเป็นอะไรไป น้องสาวจึงรีบโทรศัพท์หาสัตว แพทย์ประจำ ซึ่งตอนนั้นคุณหมอกำลังมีประชุมอยู่ แต่ก็ใจดีบอกวิธีการดูแลเบื้องต้นให้ก่อน หลังจากนั้น
พวกเราก็พาจินนี่ไปคลินิกคุณหมอ จินนี่เข้มแข็งมากๆ ไม่มีเสียงร้องดังๆ ให้ได้ยินเลยสักนิด มีแต่เสียงคางเบา ๆ  พวกเรารู้ว่าจินนี่ต้องเจ็บมากๆ นั้นเป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับทุกคนในบ้าน
จินนี่เป็นน้องหมาแสนรู้ ชอบนั่งรถเที่ยวเป็นอย่างมาก หากใครที่บ้านหยิบกุญแจรถ ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ หรือรถมอเตอร์ไซค์ ก็จะคอยนั่งมองตามว่าเมื่อไรจะเรียกชื่อของตัวเองและชวนออกไปด้วยกัน โดยเฉพาะไปตลาดช่วงเย็นยิ่งชอบใหญ่  ขึ้นรถยนต์ก็จะชอบยื่นหน้าออกนอกหน้าต่างรับลมเล่น หรือไม่ก็จะนั่งในตะกร้าหน้ารถมอเตอร์ไซด์อย่างรู้งาน ไม่ทำให้คนขับลำบากใจ กังวลว่าจะตกลงมาจากตะกร้า

หลังจากที่เราได้ย้ายออกจากบ้านไปไกล ไม่ค่อยได้กลับไปบ้านสักเท่าไร นาน ๆ จะกลับไปสักครั้ง แต่ทุกๆครั้งที่เรากลับบ้านจินนี่ก็จะจำเราได้และวนเวียนอยู่ใก้ล ๆ เสมอ เมื่อจินนี่เริ่มแก่ตัวลง ขนจากสีดำสนิทเริ่มเป็นสีขาว ดวงตาเริ่มจะฝ้าฟาง เราเข้าใจเป็นอย่างดีว่าคงจะใก้ลเวลา น้องสาวพูดกับเราว่า ถ้าครั้งหน้าเรากลับมาเยี่ยมบ้านอีกครั้ง คิดว่าคงจะไม่เห็นจินนี่แล้ว ซึ่งเราก็ทำใจหากจินนี่จะต้องจากเราไปจริงๆ  หลังนั้นไม่นาน น้องสาวโทรศัพท์มาบอกว่า จินนี่จากพวกเราทุกคน กลับไปอยู่ที่ดาวน้องหมา ด้วยอายุ 17 ปี ซึ่งนับว่าเป็นอายุที่ยืนยาวสำหรับน้องหมาสายพันธุ์พูเดิลทอยทุก ๆ คนที่บ้านยังรักและคิดถึงจินนี่อยู่เสมอ ซึ่งหลังจากที่จินนี่จากไปไม่นาน บ้านของเราก็ซื้อรถยนต์คันใหม่ พวกเราเรียกชื่อรถยนต์คันนี้ว่าจินนี่ เพื่อเป็น การระลึกถึงจินนี่น้องหมาที่จากไปของพวกเรา