นักเดินทาง เพลงที่ตรงกับตนเองมากที่สุด






หากให้เปรียบถึงเพลงที่หน้าจะใก้ลเคียงตัวเองมาก ๆ น่าจะเป็นเพลงนักเดินทาง ของกัมปะนี  เพราะส่วนตัวเป็นคนชอบการท่องเที่ยว เดินทางออกไปพบกับผู้คน วัฒนธรรมการเป็นอยู่หรือสถานที่สิ่งต่าง ๆ เป็นการหาประสบการณ์ใหม่ๆในชีวิตให้กับตัวเอง 



























เวลาไปท่องเที่ยวสิ่งที่เรามักจะเก็บไว้ในความทรงจำคือการเก็บภาพถ่ายของสถานที่ต่าง ๆ  นอกจากภาพถ่ายแล้ว ยังมีโปสการ์ดและที่ติดตู้เย็นของสถานที่นั้น ๆ
ที่เราจะซื้อหาเป็นของที่ระลึกเก็บกับบ้านอยู่เสมอหากมีโอกาส  สถานที่ที่ไปนั้น จะไม่เลือกว่าจะไปไหนจะเป็นแม่น้ำ ทะเล ภูเขา หรือแม้แต่ในเมืองหลวงใหญ่  ทั้งในประเทศหรือต่างประเทศ






























































 
การเดินทางในแต่ละครั้งไม่ได้เน้นความสะดวกสบายเป็นหลัก เน้นถึงสถานที่ๆจะไป อาจจะไปนอนกางเต็นท์ชิลๆ  อยู่กับธรรมชาติ ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงลมเสียงนกร้อง มีความสุขกับสิ่งที่ได้พบเจอ  หรือบางครั้งการเลือกแบบสบาย ๆ นอนบนเตียงนุ่ม ๆ ตื่นมามีอาหารเช้าพร้อมก็จองที่พักของโรงแรม ดังนั้นการเดินทางท่องเที่ยวของเราไม่จำกัดว่าจะต้องเป็นแบบไหน แค่มีใจที่อยากจะไปเท่านั้นเป็นพอ














































นักเดินทาง
 ศิลปิน กัมปะนี
อัลบั้ม ไม่มีจำกัด
คำร้อง สุรักษ์ สุขเสวี
ทำนอง/เรียบเรียง สมชัย ขำเลิศกุล

จากเวลาที่ยาวนานกับวันวานที่เลยไป
จะมีภาพที่ใจยังจดยังจำไว้ทุกคืนวัน
ผ่านไปเร็วดูราวเหมือนฝัน
ภาพความหลังครั้งนั้นไม่เคยเก่า
ย้ำและเตือนในหัวใจเราตลอดเวลา
เปรียบดังเป็นนักเดินทาง ที่รอนแรมหนทางไกล
ย่อมมีเรื่องมากมาย  มากับทางไกลที่ได้เดินมา
สู่ปลายทางในการค้นหา
ผ่านภูผาขุนเขาที่กว้างใหญ่
ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในใจ ไม่อาจลืมเลือน
ล่วงเลยผ่านไป  ถูกกลืนกับกาลเวลา
ไม่พบอะไรยั่งยืน ดุจกระแสน้ำที่ไม่คืนกลับมา   หันมองกลับไป ก็มีแต่ความทรงจำ
ชีวิตที่เคยผ่านมา
เปี่ยมด้วยรอยยิ้มและน้ำตาเก็บไว้ 
จากทางไกลที่เดินมา สู่เวลาที่เดินไป
ไม่มีหนทางใดที่จะนำวันนั้นหวนคืนมา
เก็บความจริงในการค้นหา
เป็นบันทึกล้ำค่าและยิ่งใหญ่
เขียนเรื่องราวเอาไว้ในใจ  ตลอดเวลา