จริง ๆ แล้วมีนิทานหลาย ๆ เรื่องที่อ่านแล้วชอบและยังจำได้ดีจนถึงเดี๋ยวนี้ แต่จะขอเลือกเรื่องนี้มาเล่าให้ทุก ๆ คนได้ฟังกัน เพราะบังเอิญเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างคนสองคนกำลังเถียงไม่ยอมความกันในเมือง เราเดินผ่านไปยังกลัว ๆ เถียงกันเสียงดังมาก ๆ คนที่เดินไปมาก็มองว่าเกิดอะไรขึัน ดีหน่อยมีใครคนหนึ่พูดว่าจะโทรเรียกตำรวจมานะถ้ายังไม่หยุด คนเราเดี๋ยวนี้นิด ๆ หน่อย ๆ ก็หัวร้อน
ภาพจาก Google
นิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องของแพะสองตัวที่อยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่มีแม่น้ำกั้นกลางระหว่างสองฝาก ดังนั้นชาวบ้านจึงร่วมใจกันสร้างสะพานเล็ก ๆ เอาไว้ข้ามฝั่งได้ทีละคน
ภาพจาก Google
มีแพะที่อยู่ในหมู่บ้านกำลังจะข้ามสะพาน มันเห็นแพะอีกตัวกำลังเดินข้ามมาจากอีกฟาก แพะทั้งสองก็ต่างรอให้อีกฝ่ายถอย แต่ก็ไม่มีใครยอมถอยใคร แพะตัวหนึ่งพูดว่า “เจ้าควรจะให้ข้าไปก่อน เพราะข้าแก่กว่าและยังแข็งแรงกว่าเจ้า” ส่วนแพะอีกตัวก็ไม่ยอม เถียงกลับไปว่า “เจ้าต่างหากที่ควรถอยไป ข้าแข็งแรงกว่า แล้วเจ้าแก่คงจะต้องใช้เวลานานกว่าข้ามไปถึงอีกฝั่ง” แพะทั้งสองตัวเถียงกันไปมา
ภาพจาก Google
จึงทำเกิดเป็นเรื่องเป็นราวให้ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทำให้ทั้งคู่เกิดพลาดตกแม่น้ำที่มีกระแสน้ำเชี่ยวกรากพัดพาพวกมันลงไปในน้ำลึก จนทำให้แพะทั้งสองตัวจมน้ำตาย ผ่านไปไม่นานก็มีแพะอีกสองตัวผ่านมาที่สะพานจากคนละฟาก เหตุการณ์ก็ซ้ำเช่นเดิม แพะสองตัวก็เถียงกันว่าใครจะได้ข้ามสะพานก่อนแล้วอีกตัวต้องถอย แต่ครั้งนี้แพะตัวหนึ่งกลับคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนพูดว่า “สะพานนี้แคบเกินไป ถ้าเราต้องต่อสู้กันก็จะทำให้ตกลงไปในแม่น้ำและจมน้ำตายได้ แต่ข้ามีวิธี ข้าจะหมอบลง แล้วเจ้าก็เดินข้ามข้าไป” แพะอีกตัวหนึ่งเห็นด้วยและชื่นชมในความฉลาดของแพะตัวนั้น มันรอให้แพะผู้ออกไอเดียนอนหมอบลง แล้วจึงเดินข้ามไป ในที่สุดแพะทั้งสองตัวก็ข้ามสะพานได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องออกแรงต่อสู้ให้เป็นอันตรายเแก่ชีวิต
ภาพจาก Google