ล้อเลียน

 

ล้อเลียน (ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน)  ก. เอาอย่างเพื่อยั่วเย้าเล่น เช่น พูดทำเสียงล้อเลียนคนติดอ่างหรือคนพูดไม่ชัด แสดงกิริยาเดินขากะเผลกล้อเลียนคนขาเป๋

การล้อเลียน การพูดเย้าแหย่ หรือหยอกล้อตลก นั้นเป็นเรื่องหลาย ๆ คนเห็นกันมามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในช่วงวัยเด็ก วัยเรียน เด็ก ๆ มักจะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา มักที่จะชอบล้อเลียนเรื่องชื่อพ่อ ชื่อแม่  หรือแม้
จะล้อเลียนจากเรื่องของรูปร่าง หน้าตาของคนผู้นั้น การล้อเลียนอาจจะทำให้ผู้ล้อเลียนมีความสุขการได้ล้อเพื่อน ๆ หัวเราะ สนุกสนาน ช่วงประเดี๋ยวเดียว แต่ผิดกันกับคนที่ถูกล้อ อาจจะรู้สึกเสียใจ รู้สึกอาย และรู้สึกโกรธ จนไม่ปสามารถปล่อยผ่านไปได้ ทำให้เกิดการกระทบกระทั่งกันไม่มองหน้ากันก็มี  บางคนที่โดนล้อเลียนไม่สามารถปล่อยผ่านไป แต่ทำอะไรได้ก็ยังจะเก็บคำพูดนำมาคิดทำให้เสียใจ เสียสุขภาพจิตไปเลยก็ว่าได้  

การล้อเลียนไม่ได้ว่าจะไม่ดีเสมอไป ในการล้อเลียนบางครั้งอาจทำให้ผู้ถูกล้อมีความสุข รู้สึกตลกขบขันตามอย่างเช่น การวาดภาพล้อเลียนที่มีให้เห็นตามแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ  ซึ่งหลาย ๆ คน อาจจะไปนั่งให้ผู้วาดภาพ วาดภาพล้อเลียนตัวเองเป็นที่ระลึกเก็บไว้ดูก็มีเช่นเดียวกัน

ตอนอยู่ชั้นมัธยมเราเป็นเด็กที่ช่วยทำงานให้กับคุณครู มักจะไปอยู่ช่วยครูห้องสมุดตอนพักกลางวันชอบไปหลบใช้แอร์อห้องสมุด การล้อเลียนจึงไม่เกิดกับตัวเอง แต่ก็มีบ้างที่เราเห็นเพื่อนในห้องเดียวกันล้อเลียนเพื่อนด้วยกันเอง โดยเฉพาะนาย A มักจะล้อเลียนเพื่อน ๆ อยู่บ่อยครั้ง ส่วนเราไม่ค่อยได้พูดกับนาย A  เพราะเราไม่ค่อยชอบนิสัยของนาย A เป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว ทำให้เราห่างจากนาย A  

เราคิดว่าที่นาย A ชอบล้อเลียนเพื่อนๆ อาจจะเป็นปมในใจของตัวเองที่ต้องการมีส่วนร่วมกับคนอื่น แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จึงใช้วิธีนี้ในการแสดงตัวตนของตนเองให้เป็นที่สนใจและยอมรับ