จุดเปลี่ยน

จุดเริ่มต้นหลังจากจบการศึกษาและเข้าทำงาน สมัยก่อนบ้านที่อยู่อาศัยนั้นห่างจากตัวเมืองพอสมควร หากต้องการเดินทางเข้าไปในเมืองจะต้องมีรถเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็จะต้องนั่งรถสองแถวถีงจะเข้าไปในเมืองได้ รถไม่ได้ผ่านหน้าบ้าน ดังนั้นจะต้องเดินออกไปคอยที่หน้าปากซอยซึ่งเป็นถนนใหญ๋  รถจะขับผ่านประมาณ 15-20 นาที่ต่อ 1 คัน หากวันไหนมีรถเข้าคิวน้อยก็จะขยายเวลาออกไปอีก หรือไม่ก็มีผู้โดยสารเต็มคันรถก็จะไม่หยุดให้ 


ภาพจาก Google


งานที่ทำต้องเข้างานก่อน 8.00 น แต่ใน 1 เดือน หรือ 2 เดือน จะต้องมี1วัน ที่ไปทำงานเช้ากว่าปกติ  หากคอยรถสองแถวอาจจะทำให้เข้างานสายได้ เราต้องออกจากบ้านแต่เช้า ทำให้เกิดความคิดที่จะมีมอเตอร์ไซค์สักคันเพื่อจะได้ใช้ขี่ไปทำงาน  

ภาพจาก Google

ความคิดที่จะหัดขี่มอเตอร์ไซค์ก็เริ่มขี้น โดยใช้มอเตอร์ไซค์ของแม่ในการหัด เริ่มหัดขี่ในหมู่บ้านอยู่หลายวัน แต่แล้วมีเหตุการณ์ที่จะต้องจดจำ เราเอารถมอเตอร์ไซค์ออกไปขี่เพื่อจะไปซื้อของในตลาดหมู่บ้าน  ออกจากบ้านไปแค่เสาไฟฟ้า รถเกิดเสียหลักทำให้รถพุ่งเกือบไปชนกับเสาไฟอีกต้น เราตกใจมากได้รับบาดเจ็บที่มือ แขน และข้อศอก มีรอยถลอกเลือดไหล แต่โชคดีไม่มีแผลที่ขา มีแค่รอยฟกช้ำ เพราะเราใส่กางแกงขายาว ถ้าใส่ขาสั้นคงเจ็บมากกว่านี้ ความกลัวที่จะขี่ใมอเตอร์ไซค์ คิดจะจับมอเตอร์ไซค์อีกครั้งก็ไม่กล้า จนต้องล้มเลิกเรื่องขี่มอเตอร์ไซค์ไปในที่สุด  หลังจากนั้นเราเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ไปเรียนขับรถยนต์แทน และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเราก็ขับรถยนต์มาตลอด ถามว่าขี่มอเตอร์ไซค์เป็นไม่ตอบได้เลยว่าไม่เป็น


ภาพจาก Google